Dzisiaj podejmiemy temat ograniczeń. Nie wiem czy jest jakakolwiek osoba na świecie, która nie posiada jakiś ograniczeń. Jak sobie z tym radzić? Jak przełamywać bariery, które stawia przed nami umysł. Na te i wiele innych pytań znajdziesz odpowiedź w dzisiejszym artykule. Ostatnio zastanawiałem się skąd tak na prawdę biorą się ograniczenia. Doszedłem do wniosku, że jest to spowodowane na pewno w jakimś stopniu procesem ewolucyjnym. Co przez to rozumiem? Jeżeli wrócilibyśmy się do czasów dzieciństwa. Przeanalizowali tak na spokojnie czy w tamtym okresie obawialiśmy się czegoś? Czy czuliśmy zmęczenie? No okazuje się, że nie! Ktoś może powiedzieć, że no ok, ale wtedy to byłem młody i miałem bardzo dużo energii. Tak wszystko się zgadza. Jednak pytanie brzmi czy mieliśmy jakieś ograniczenia. Obawy przed czymś co chcieliśmy zrobić. Okazuje się, że dzieciństwo to jednak piękny okres. Podejrzewam, że nie jedna osoba czytając te słowa powraca wspomnieniami do tego pięknego i beztroskiego momentu swojego życia. Skoro w tamtym okresie nic nie powstrzymało nas żeby wsadzić rękę do kontaktu. Co się stało? Dlaczego teraz nie jesteśmy w stanie podjąć ryzyka. Boimy się porażki?
Jest w tym na pewno sens i logika. Ograniczenia mogły się pojawić w momencie kiedy powstał w naszym umyśle koncept porażki. Nikt z nas nie lubi tego uczucia. Ciągłe próby, starania i nic ciągle nic. W tym właśnie momencie pojawia się w naszym umyśle bariera nie do pokonania. Czy aby na pewno jest tak, że nie da się jej pokonać? Nasz umysł jest strasznie rozbudowany. Na dobrą sprawę nie wykorzystujemy jego całego potencjału. Wiadomo, że nie jest łatwą sprawą tak o, pokonać bariery, które wytworzył nasz umysł. Jednak ciągła praca nad tym i negowanie naszych myśli może w tym pomóc. Nasz umysł niestety ale czasami płata figle w postaci myśli, które są nie prawdziwe. Dalszy proces jest taki, że my w te myśli zaczynamy wierzyć. Tutaj powstaje główny problem. Nie można wierzyć we wszystko co nam podpowiada umysł. On generalizuje, nie zawsze ma racje!
Bardzo dobrym sposobem na to jest zapisywanie swoich myśli. Jeżeli mamy z czymś problem, coś w jakikolwiek sposób nas ogranicza. Na pewno przy tym będą nam towarzyszyły różne myśli, które będą podpowiadać nie ryzykuj, zastanów się czy dobrze robisz, a jak Ci się nie uda itd… W tym momencie należy się zatrzymać i bez oceniania czy ma to sens czy też nie zapisać wszystkie myśli, które pojawią się w naszej głowie. Bardzo ważne jest to aby nie odrywać ręki od kartki, długopis musi być cały czas w ruchu. Piszemy wszystko, dosłownie wszystko! Po czym należy odłożyć kartkę i za jakiś czas do niej wrócić. Cudowna sprawa jak później z dystansem będziemy mogli do tego podejść i przeanalizować co tak naprawdę nam podpowiada. Świetna zabawa polecam:)
Kolejna sprawa! Powinniśmy wziąć przykład z ludzi, którzy są nie pełnosprawni. Nie poddali się i walczą ze swoimi prawdziwymi ograniczeniami. Nie takimi, które dyktuje im umysł. Wyobraźcie sobie jak Wy poradzilibyście sobie bez rąk, może bez nóg. Może brak nóg i rąk? Co wtedy? Jak by wyglądało wasze życie? Ci ludzie nie skupiają się na tym, że mają jakieś wady genetyczne i nie wyglądają jak reszta, że nie mogą robić wielu rzeczy, które inni mogą robić. Cieszą się życiem i biorą z niego ile się da. Zobaczcie na sportowców na paraolimpiadach. Ich entuzjazm i wola walki są tak duże! Ja osobiście podziwiam tych ludzi. Za każdym razem jeżeli pojawiają się w mojej głowie jakieś myśli i ograniczenia. Staram się przypomnieć ludzi, którzy mimo przeciwności jakie postawił im los. Nie załamali się i żyją pełnią życia. My w 100% sprawni, gdzie na dobrą sprawę nic nie jest w stanie nas ograniczyć. Wierzymy w podpowiedzi umysłu pt. nie dasz rady tego zrobić! Proponuję zastosować te dwie strategie i pokonać ograniczenia. Tak aby nasze życie stało się bardziej pełniejsze. Prawdziwe! Wolne od ograniczeń! Dużo pewności Siebie dla Was nasi czytelnicy:)
